SEVDA KERVANI

Asýrlar öncesinden, umutlarla yol almýþ.
Sýrtýndaki sevdayla, varmak için menzile.
Sevda kervaný yorgun, çölde izleri kalmýþ,
Aþk yolunda yeniden, bu gün kervan dizile!

Aþýklara yer vermiþ, hep aþklarý yüklenmiþ.
Adým adým, sabýrla; durmadan hep yürümüþ.
Sevenlerin yurdunda, heyecanla beklenmiþ,
Kervan varýnca yurdu, mutluluða bürümüþ!

Bazen susuz çöllerde, hasret bir yudum suya,
Yine de hiç yýlmadan, sevdalarý taþýmýþ.
Gecede eþlik etmiþ, gökte yýldýza, aya,
Vazgeçmemiþ sevdadan, doyasýya yaþamýþ!

Ne kýzgýn kum tanesi, ne fýrtýnasý çölün,
Döndürmemiþ kervaný; yolundan bir an olsun.
Koklanýyorsa bu gün, sevda kokulu gülün,
Sevdalý gönüllerle, kokusu kalbe dolsun!

Geçmiþin geçmiþinden baþlamýþ bir serüven;
Ezelin ve ebedin, güzergâhýnda yürür.
Bu yoldan gidenlere, sevda kervaný güven,
Sevda gözüyle bakan; kervanda bunu görür!


Mahmut KILIÇOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın: