BAHÇEMİZ
Gel bahçeyi gezelim neler varmýþ görelim.
Bak seni karþýlýyor, boyuna kurban selvim.
Babamdan hatýradýr, onu pek çok severim.
Ýnce yeþil yapraklarý uzanýr göðe doðru,
Üzerinde oynaþýr bak iki tane kuðu.
Hemen yanýnda ona sarýlmýþ, sanki malta eriði,
Kalýn tüylüdür yapraklarý, ne de hoþtur meyvesi.
Üzerinden aþmýþ, tutunacak yer arýyor asma teveði.
Saðýnda mürdüm eriði, iridir, suludur meyvesi.
Solunda sallanýyor nazlý nazlý Almus’un al kirazý.
Yanýnda kýskançlýktan kýpkýrmýzý bir viþne.
Görünce bunlarý, maþallah, demeden geçme.
Bu Ankara armudu. Þu dut Avusturya karasý.
Þu ilerde bir kýzýlcýk, yanýnda ekmek ayvasý.
Bir dalýnda armut var, bir dalýnda ayvasý.
Bunlar zeytin; her zaman yeþildir yapraklarý.
Saðlýklý yaþamak isteyen çok tüketsin meyvesin.
Yaðýný bol tüketsin, çay yapsýn yapraðýndan.
Geniþ yaprak yuvarlak yapraðý ile Trabzon hurmasý,
Ýri kýrmýzý, domatese benzer olgunlaþan meyvesi.
Yanýnda siyah kokulu üzüm, sardý gitti her yaný.
Týrmanýyor kurt üzümü, küçük kýrmýzý meyvesi.
Küçük bir yer burasý her taraf çok daðýnýk,
Dallar ve kökler yapraklar birbirine dolaþýk.
Gene de huzur veriyor insana yapraðýn hýþýrtýsý,
Üzerlerinde uçuþan, oynayan kuþlarýn cývýltýsý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.