ZAR BANA KALMIŞ
Nebi deryalarda coþtum da geldim
Kurak topraklara süzüldüm mahzunca
Gönül bir çiçeðe meftunum deyince
bahar çiçek açmýþ zar bana kalmýþ
Yolum düþtü lale sümbül baðýna
Sevdalý Bülbül kýrlara ýrgatlýða gitmiþ
Güzel yarim süzüldü gül damlalarýnda
Sevda çiçek açmýþ zar bana kalmýþ
Derviþ postuna büründüm abdal gezerim
Ýnsaný yaradan ;da ötürü her daim severim
Kul hakkýný ak meydana sererim
Amalar çiçek açmýþ zara bana kalmýþ
Neylersin zamansýz oturur kul ,çula
Fitne kazanýnda piþirdiler sende tuzla
Kuruldu sofrasý açýn hasat yerinde
Nefis çiçek açmýþ zar bana kalmýþ
Dost sanýp kazdýk servet kuyusunu
Sözlerin gizinde soktu çiyan zehrini
Acýmadan Nesi ;mi gibi yüzdüler derimizi
Ýtibar çiçek açmýþ zar bana kalmýþ
Zaralý can sana geçer sözüm
Ýçten yaralýysan kor ten kalýr
Dolaþýr baþý boþ kör kime kalýr
Sana derim dünya sana mý kalýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.