Ben her mevsimde ayrý ayrý Kaybolurum. Bahara vurur dallarým Sarýda kýzýlcýk, Beyazda kiraz, Pembede kaysý Kýrmýzýda narçiçeði olurum. Uzamaz gün dönümleri Gün geçtikçe kendimi meyveye vururum.
Dayarým anlýmý Güneþe Ala döner iki yanaðým, Her ter damlasýnda Mendiller ýslatýrým. Denizler kýyýlara küser Kýyýlar kumdaki ayak izlerine. Martý kanadýnda özgürlüðü, Mavide yaþamýn özüne eriþirim.
Hazan rüzgarlarýnda hastadýr gönlüm Veda þarkýlarý söyler Göçmen kuþlar. Her sallanýþta yaprak altýnda kalýr Damarlarým. Suyu çekilmiþ dallarýma salýncak kurar çocuklar El ele tutuþmuþ sevdalýlarý karþýlarým.
Toroslarda beyaza döner yüzüm Yükseklerden ovaya iner, Vururum bulutlarý Islýk çalan çocuklarýn peþinden Kýzak çekerim. Ne yüreðim gam çeker, ne üþür parmaklarým. Yanarken çam kütükleri Ýsli ocaklarda Gelirim sana, yaslarým baþýmý göðsüne Ten kokusunda rüyalarda kaybolurum.
Ertürk DEMÝRCÝ Sosyal Medyada Paylaşın:
RABATLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.