Hep acabalarý yaþar insan, Belki der, bir þans daha der, der de der iþte.. Bilmezki kapýnýn çoktan kapandýðýný yüzüne. Aylar geçer, Yýllar geçer, Aklinin ucunda yaþatýr da Unutamaz Bile bile lades demiþtir oysa bu aþka Ama anlamaz Anlamak da istemez Kabul edemez istenmediðini Onsuz nefes alamam düþüncesi vardýr kabinin en derinliðinde, Konduramaz sevdiðinin bir baþkasýnýn kollarýnda nefes aldýðýný , Ýnanmaz çünkü onun hakkýnda duyduðu canýný acýtan sözlere Kabul etmez Edemez Yediremez kendine o mel’un ayrýlýk kelimesini
O sevdiði gözünden kýskandýðý gözbebeði
Git dediðinde gidilmiyor ýþte En küçük sevgi sözcüðünde dönüyor insan Taa en baþa eski günlere ______// Aleyna irmak
Sosyal Medyada Paylaşın:
aleyna ırmak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.