SONBAHARIM
Ýçimde bir kaktüs saklý
Dokunma yaralarýma
Yaprak dökmüþ yalnýzlýðýma
Dokunma lütfen...
Aþk gaddar mýydý bu kadar?
Sen de sevdin mi benim kadar?
Dokunuyor mu tenine güneþ?
Anýlarýna dokunduðum kadar
Seni ilmek ilmek dokuduðum kadar
Üþüyor musun dokununca resmime?
Düþünüyor musun yaðmurda yok olmayý?
Ama sen bilemezdin ki sonbaharým
Kalbime saplanan bir ok olmayý
Matem tutarým gizlice arkandan
Benden uzak olduðun her an için
Sen küçük, deli, maðrur bir kýz
Sevgiye ekmek banamadýk beraber
Bu gözyaþlarý hep senin için
Içimdeki çocuðu kaybettim
Can verdim günden güne
Topraktan geldiðim, habersizdim
Yýllar öðretti bana bu acýyý
Yýllar öðretti yýkýlmamayý
Sen o yarda ben o yarda
Hep suladýðým aþkýmýz firarda
Bizim gibiler doydukça aþka
Yazýn karlar görürüz daðlarda
Sevgim sonsuz ne kadar vursan da
Þimdi yazacaklarým bu kadar
Iyisi mi ben biraz daha aðlayayým
Çöl olup kurumuþ gönlüme
Bir sonbahar daha umut baðlayayým
Hoþçakal sonbaharým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.