Eski bir kente sürgün oldum hep Yurtsuz kaldým bu yüzden bir rüzgar gibi Takýlýp uzun yaðmurlarýn peþine Mayýn döþeli yollardan geçtim Þimdi kesildi yine biletim o eski kente Geceler uzadý üþüdü kuþlar þarkýlar bitti Puslu bir aynada büyüttüm puslu düþlerimi Hüzün ve keder kardeþ gibiydi Geceler uzundu kapýlar kilitli Sensizlik upuzun bir takvimdi Sýðýnacak bir yerim yoktu Yoktu gidecek bir yerim Gözlerinin kuytusuna sýðýndým Orada saklýydý dünyanýn en güzel hazineleri Bir ömür yetmezdi anladým Yazmak için yokluðunda çektiðim çileleri
Sosyal Medyada Paylaşın:
çetin altungüneş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.