İNSAN VE KAİNAT
Cehalet,kara bir gözlüktür dostum,
Baktýðýn her yerde kara bir leke.
Hakikatinden ne de uzaktýr,
Gaflet yakalar kalpten,bu ne azaptýr.
Vicdan sýzlar,kalp kanar,
Ruh baðýrýr,ahu zar eder.
Kulak duymaz olmuþ,bakýþlar kör,
Hakiki körlük buymuþ meðer.
Her varlýk kendi diliyle söyler:oku!
Oku varlýðý geçme hemen öyle.
Çiçek sadece bir çiçek deðil,
Ne de yeryüzü sadece bir hane.
Varlýkta anlamý bulmaktýr mesele,
Gayesidir insanýn düþünmek ve tefekkür.
Yoksa hayvanlarda yer,içer,gezer ve uyur,
Ýnsana yakýþan okumaktýr kainatý hece hece...
Özünü buldun mu iþte kaynak bu,
Bu sonsuz kaynaktan geliyor Ýman.
Ýman ile hayatlanýyor insan,
Varlýðýn hakikati okunuyor her an.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.