Toprak
Ey aslim nuvem ruhumun aziz ortusu degerli parcam
Bakar bakar da dalarim sana benim ilk sayfam
Adem babamla basladi seninle sevdam
Sensin benim ezelde takdir olunan hilkat mayam
Dogdugum gunden beri bilirim gozlersin yolum
Aslimi rehin almissin ellerim sana mahkum
Bilirsin bir o kadar da sana mecburum
Sen bensiz yoksun ben de sensiz yokum
Kalbimin en ince damarina kadar sensin
Beynimin nuvelerinde gizlisin
Hilkatimin ilk sebebisin
Ben seninim sen de benimsin
Perdenin arkasindaki buyuk sýr sensin
Hikmetten sual olunmayan yerdesin
Ne kadar cogalsan da daha yok mu dersin
Uc bilinmeyenli denklem gibisin
Varolustan beri kacilan sensin
Kacip da kurtumanin mumkun olmadigi yersin
Dosta kavusmak istemeyen senin kiymetini ne bilsin
Sen Sevgiliye kavusulan yerdesin
Mavi komsun yesil ortun sense kahverengisin
Riziksin bereketsin cennetten bir iksirsin
Butun yaratilanlarin asli menbagi sensin
Kimselerin bilemedigi bir bilmecesin
Hergun yuregini daha da genisletmektesin
Alisverisini devamli yenilemektesin
Insanoglunu yongan gibi gormektesin
Sabirsizlikla sana donmelerini beklemektesin
Arz sensin ana sensin merhamet timsalisin
Rahmanin tecelligahi rahmet elisin
Bilmeyene tesaduf bilene sukur sebebisin
Sen ezelden ebede uzanan ince bir perdesin
Sen topraksin sen azizsin sen en degerlisin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selva Durmaz Emir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.