Dinle, bak kurbaðalarýn senfonisi var Ýlk seviþtiðimiz yerde yine bu akþam. Kendi âlemlerinin türkülerini söylüyorlar Korkmadan, ürkmeden, hiç durmadan!
Hatýrlýyor musun, o akþamda öyleydiler? Tutturmuþlar bir türkü, söyleyip gidiyorlardý. Fýsýldayarak Sormuþtum bunlar ne diyorlar? Demiþtin ki, kurbaðalarýn aþk senfonisidir adý.
Hey gidi yýllar... aradan yýllar, yýllar geçti! Yine yer, o yer, söylenen yine o senfoni! Deðiþen bizleriz; bir de senfoninin ismi. Ben senfoniye dedim ki: bitmeyen aþk senfonisi!
""""""""""""""""""""""" Mustafa YÜKSEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
şair07 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.