KATİL GÜLÜŞLER
KATÝL GÜLÜÞLER
Sen kokuyor yaðmurlar
Acýyan ruhuma iþliyor yokluðun
Yerde patlayan her yaðmur damlasýna
Düþüyor hayalin
Ben daðýlýyorum
O yaðmur damlasýndaki hayaline karýþýp
Eski bir menkýbeden sýyrýlmýþ ruhum
Her çýrpýda fýþkýrýr demini almýþ acýlarým
Her hücremde ölüyor umutlarým
Sen,en ironi bakýþla süzdün beni
Düþlerin en þeffaf kürsüsünden
Yokluðun kýrýlýp daðýlýrken
Gecenin karanlýk dalgalarýnda
Sen kanýyordun içimde hala
Hayat geçirirken týrnaklarýný sýrtýma
Sen kayboluyordun
O trenin vagon aralarýnda
Ne gariptir
Bir zamanlar ne masumdu aþklar
Ne kadar deðerliydi ahde vefalar
Oysa þimdi sevda yeminleri
Unutulup rüzgarlara karýþmakta
Bir acý tebessüm kalýr senden
Sürgün yemiþ dudaklarýmda
Yüzülüyor derisi sevdamýzýn
Bir kaç leþ kargasý etrafýnda
Dolanmakta
Ben, katil gülüþlerinin altýnda ezilirken
Ruhum bedenimden uzaklaþmakta
Hülyanna
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.