DUAM...
Okunan duanýn aminin deyim
Cüssem yere düþer Fatiha bekler
Zemheri karanlýk efkarý demler
Gurbetin koynunda hasta düþtüm
Geçmiþimden geleceðime
Yolculuðum baþlar gecenin karanlýðýnda
Yalnýzlýðýn sinesinde tek baþýnasýn
Mecal kalmaz bir yudum su içmeye
Etrafýnda sadece sana bakan soðuk duvarlar
Nara atsan kimin umurunda
Duvarlar sesiz duvarlar saðýr duvarlar dilsiz
Dualar düþer dilinden
Sesiz sadece ve sadece iç sesim ile
Beþeri hayatýn varlýklarý duymaz sesimi
Duyan sadece yaradan olur
Dermanýn sadece yaradan olur
Döþeðim çamurdan göl sanki
Yastýðým taþ ne ezilir nede rahat verir
Yorganým üryan kalmýþ bedenim
Dilde dua
Þifa niyetine dualarý çoktan unuttum gitti
Tek bir dua kalýr elimde
Ondan gayrisine ne iç sesim ne dýþ sesim aman vermez
Dokunurum cüsseme
Alev içerisindeyim yanýyorum yangýnlarýn alevinde
Sanki cehennem alevinin korundayým
Garip bir sessizlik çöker üzerime
Dilim kýrýlýr hareketsiz ve biçaresiz olurum
Gözlerim kapýda, gelirler diye umut içindeyim
Çalýnmaz kapým açýlmaz kapým
Gerçi kapýyý açacak mecalimde yok
Yinede ayrýlmaz gözlerim kapýdan
Kapý sesiz duvarlar sesiz
Ben naralar içindeyim sesimi duyaným yok
Dökülür taþtan yastýðýmýn üzerine göz yaþlarým
Yazýlmýþ kaderime kimsesizliðime aðlarým
Ýrkil ve doðrul
Vakit gitme vakti deðil demek isterdim
Lakin çoktan terk eyledi takatim bedenimi
Duam iç sesimin narasý içinde gök yüzünü sallamaya baþlar
Hayatým film þeridi gibi gözlerimin önünden geçmeye baþlar
Baþ rolde ben fügüran ben oluyorum
Sahneler hep deðiþik olsa da
Ben hiç deðiþmedim ayný rolde devam etmekteyim
Hey hat
Arýþý aleme yaydým iç sesimi
Duam belli duamýn muhatabý belli
Arzuhalimi söylerim
Toprak beni çaðýrýrken
Sudan çýkmýþ balýk gibiyim
Çýrpýnýr dururum
Ölüm zoruma gitmez
Ölümden korkum olmaz
Hayrýmla sevabýmla
Fani yolculuða gidiþ yolundayým
Dileðim aslýlý kalýr boðazýmda
Duam sesiz sedasýz terk eder benliðimi
Ýç sesim yavaþ,yavaþ terk eder beni
Tabutum uzun olsun sýðmam normal olana
Mezarým derin ve uzun olsun
Bari orda rahat olayým
Düþüncelerim benimle alay ederken
Hesaba katmadýðým çok þeyim vardý
Dualarýmýn tek bir rotasý vardý
Ve dualarýmýn tek sebebiyeti vardý
Evlat, evlat
Dualarým aðýr dualarým maden ocaðý gibi
Pimi çekilmiþ bomba gibi naralarýmýn içinde
Kaybolup gitti
Açýl kapý açýl,açýl da evlatlarýmýn yüzünü göreyim
Son teslimiyete varmadan
Son bir kere göreyim
Varsýn dokunmasýn ellerim ellerine
Varsýn sarýlmasýn hasta cüssem yüreklerine
Sadece bir kere gözlerim deðsin varlýklarýna
Hastane koðuþ ve ben tek mahkumu
Gardiyanlar ilaç olmuþ biri gider diðeri gelir
Hiç birinin faydasý olmaz yaralý benliðime
Tabiplerin ilacý saðaltmaz yaramý
Harlanmýþ alev içindeyim ben yanarým
Düþüncelerim yanar
Duam yanar
Sessizlik:
Haber saldým yolum uzun yolum meþaketli
Gidiþi var dönüþü yok
Görülmesi gereken son andýr bu
Teneþir taþýdýr son misafir hane
Açýl kapý açýl
Açýl da gizlediðin evlatlarýmýn yüzlerini göreyim
Açýl da yeni den doðuþumu seyredeyim
Toprak beni koynuna almadan
Haber saldým
Döþeðim çamur yastýðým taþ
Bunca acýyý hasreti nasýl çeksin bu baþ
Vicdanlar olmuþ taþ, taþ ise yastýðým olmuþ
Gecenin karanlýklarýndayým gözlerim kapýda
Varmadan son nefesin vuslata
Görürüm diyorum evlatlarýmý
Topraða kavuþmadan
Unuttum aðrýmý sancýmý
Hatta kendimi dahi unuttum
Duamdan vaaz geçmedim
Göster bana onlarýn gül cemalini
Canýmý teslimiyete erdirmeden
Dokunsun gözlerim onlarýn yüzüne
Onlarýn kokusu dolsun tek kiþilik hastane hücreme
Cehennem alevi dönsün cennet baðýna
Hayli zaman oldu su içmeyeli
Baya oldu gözlerim kapanmadý
Her þey katlandým
Lakin evlat hasretine katlanamadým
Hadi
Bir ses vermeden bile olsa gösterin yüzlerinizi
Bakýþlarýnýz ok olup saplansa da yüreðime
Razýyým
Gýkým çýkarsa namerdim
Yeter ki siz bakýn bir kere
Ölüme giden bu yorgun babanýza
Her gecenin sabahýný iple çektim
Kah bu gün kah yarýn açýlýr dedim kapým
Dalý verir içeri en kutsal misafirlerim
Belki baba demeyecekler bana biliyorum
Ona da razýyým
Yeter ki son bir kere gözlerim görsün onlarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.