Çocuk Gözlerimle Bakarken Hayata..!

Çocuk gözlerimle bakarken hayata
Bir kadýn vardý "Anne" derdim ben ona
Ne kadar kýzdýrsam ne kadar yorsam da
Karþýlýk beklemeden severdi sýnýrsýzca..!

Çocuk gözlerimle bakarken hayata
Aðlamak utanýlasý bir durum deðildi
Ümit ederek aðlardým umarsýzca
Annem gelecek ve susturacak sonra..!

Çocuk gözlerimle bakarken hayata
Pencereden gördüðüm kadarýydý dünya
Üstelik büyümeye sevdalýydým
Sonra birdenbire bu sevdadan uzaklaþsam da..!

Çocuk gözlerimle bakarken hayata
Rol arardým kendime her oyunda
Reddedilme korkusundan uzaktým
Yanýt ararken "Bende oynayabilir miyim?" sorusuna..!

Çocuk gözlerimle bakarken hayata
Masallardan ibaretti bazen dünya
Hayallerim gizliydi bir varmýþ bir yokmuþlar da
"Bugün belki güneþ batýdan doðar" diye düþlerdim sonra..!

Çocuk gözlerimle bakarken hayata
Herkes iyiydi zannýmca
Oyuncaklarla arkadaþ olmanýn mahsuru da yoktu
Yoktu aslýnda çok oyuncaðým da..!

Çocuk gözlerimle bakarken hayata
Mutluluk en küçük sebeplere baðlýydý
Belki bir balona, belki bir lastik topa
Yüreðimde bir volkan patlardý, topum patlayýnca..!

Çocuk gözlerimle bakarken hayata
Kumbara paraydý bana
Þeker alýrdým ya da genellikle çikolata
Duygularýnda satýn alýndýðýndan haberim yoktu mesela..!

Çocuk gözlerimle küserken hayata
Çocukluktan uzaklaþtým zaman aktýkça
"Çocuk ruhunu kaybetmemek" güzel ama yalan aslýnda..!

Çocuk gözlerim küsünce hayata
Bazen oyuncak oldum, bazen harcanan bozuk para
Yaþam yolunun en güzel molasýndan
Gerçeklere yol aldým hýzla..!

Büyüdüðümü anladým sonra..!
Ne oyuncaklarým vardý yanýmda ne de kumbara
Ne masaldan ibaretti dünya ne de aðladýðýmda susturacak "Annem" vardý baþucumda..!

...
Sosyal Medyada Paylaşın: