Þiirlerime ilham perisi olan sevgili O bile beni terk edipte gitti Dönüp gözlerime bile bakmadan Kýsýk bir elveda bile bana demeden Sesiz usulca çekip gitti Baþým ellerimin arasýnda kaldý Yüreðimse cehennem ateþinde yandý Bana ise yine yaþanan acýlarým kaldý.
Ellerime kalemi alsam kaðýt küser Ýlham denilen duygu yürekte söner Þiire baþlamadan bende ilham biter Uykusuz haldeyim horozlar öter Kuþluk vakti yalnýzlýk alnýmdan öper Bu canýmdan bir can daha gider Sabaha güneþ doðsa baþlar keder.
Ne zaman þiire baþlamak istesem Kalem kýrýlýr kaðýt küser Giden o vefasýz ise beni çok üzer Onsuz tüm dertler benim baþýmda Sanki yaðmur bulut var gözyaþýmda Ey zalim ne istedin bu genç yaþýmda Doymadan verdin beni kara topraða Hayat yolunda geldim son duraða…
MEHMET EMÝN DAÐ 11 08 2017 /// sevgilerin þairi
Sosyal Medyada Paylaşın:
kosarli 47 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.