Yaktı yandırdı
Bir güzelin cemali, beni yakar yandýrýr,
Al yanakta gamzeler, goncalarý andýrýr,
Hele ki derin derin, hülyalý bakýþlarý,
Ýçimde anlatýlmaz, duygular uyandýrýr.
Ömre bedel gülüþü, gülleri kýskandýrýr,
Salar sevda çölüne, serabýyla kandýrýr.
Ulaþýlmaz bir ufuk, gök kuþaðý misali,
Dayanýlmaz hasreti, canýmdan usandýrýr.
Dökülür omuzlara, salýnmýþ ipek teller,
Çekimine kapýlýp, buse kondurur yeller.
Saçlarýna dokunup okþamak ister ama
Cesaret edemez de, titreyip durur eller.
Ab-ý hayat sohbeti, gönülleri coþturur,
Hülyalara daldýrýr, ardý sýra koþturur.
Ak tenine iþlenmiþ, nakýþ nakýþ benleri,
Benzersiz inci gibi, öyle ne de hoþ durur.
Suna boyu, endamý, sanýrsýn nazlý lale,
Yaralý yüreðimi, döndürür halden hale.
Etrafýnda pervane olsam da neye yarar,
Biraz fazla nazlýdýr, almaz bülbülü kale.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.