Ihanetin kokusunu almýþ Bozkurt; Çakallar sýrtlanlarla anlaþýr olmuþ Leþ kokusuna üþüþmüþ kargalar beklemekte Puslu havada iz sürerken ay ýþýðýnda, Yaðmurun türküsüne eþlik ediyor Bozkurt. Tetiktedir Kurt gözleri Deki ateþ parçasý herbiri ayrý bir kor. Ihanetle yogrulan Vatan topraðýnda Avýný parcalamak için korkusuzca Bir adým bile geri durmaz isyanýn Al rengi olur Bozkurt. Pençesine takmýþ sýrtlan sürüsünü diþlerinde çakallarýn kanýyla oynaþmakta Ki; kargalarýn umudu yine sönecektir Bozkurt ihaneti kendi kanýnda boðacaktýr. Türk soyu; Sokaklara yayýlýp binlerce boþ aðýtla Rüzgara tutulmus yaprak olma sakýn Silkelen kendine gel. Bilmelisinki; Haine merhamet eden puþtlarin tavrý Topraða dökülen ve rengini bayraðýmýza veren Þehidimin Al Kanýna ihanettir.
NOGAYTŪRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
NÖKER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.