Gözyaþým akýyorken, her gün hasret gölüne, Ýstiyordum her gece, uykum senle bölüne, Mecnundan beter oldum, düþtüm sevda çölüne; Leyla’m çölün yolunu, bilmiyormuþ Miran’ým.
Seni seven yüreðim, an olsun býkmýyordu, Hiç bir bakýþ sen gibi, içimi yakmýyordu, Ömre bedel gülüþün, aklýmdan çýkmýyordu; Hiç kimse senin gibi, gülmüyormuþ Miran’ým.
Gün geliyor geçmiþe, hayale dalýyorsun, Yüreðinde acýyla, baþ baþa kalýyorsun, Biriken gözyaþýný, koyverip salýyorsun, Kimse akan yaþýný, silmiyormuþ Miran’ým.
08.08.2017 Avni Temiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
avnitemiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.