Seviyorum seni ötesini sorma
Seviyorum ötesini sorma
Hasretim dile gelir yýkýlýr Dünya
Ben yokluðunu çekemem artýk
Ya sana kavuþurum ya da topraða
Þimdi açýp gelsen kapýyý
Sarýlsam biraz, bitse bu hasret
Ölsem yar, o an ölsem de kollarýnda
Canýma minnet, gönlüme bayram olur.
Seni yüreðe ben iþledim, ötede kimseyi arama
Dört kitaba yemin verdim,
Zehir olsan, tuz da olsan yarama
Senden baþkasýný sevmem sevememem artýk.
Uykusundan sýçrayan
Bir bebeðin yüzündeki korkudur yokluðun.
Beni karanlýða, beni yokluðuna uyandýrma .
Kalbim gibi aklýmda sen de kalýr.
Deli olurum, yine canýma yine kendime bulaþýrým.
Seni seviyorum ötesini sorma
Acým dile gelir, kýrýlýr dökülürüm avuçlarýna
Gözüne yaþ eklenir, yaþýn ömrüme son verir
Ne olur beni anla, senden baþka hayatým yok
Seviyorum seni ötesini sorma!
Mehtap
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.