ELLERİMDEN TUT

Ellerimi tut.
Kelimelerimden öp.
Usulca.
Kavun rengi...
Mum ýþýðý...
Çocuk bakýþý...
Sil!
Sil ahtapot umutsuzluðumu .
Kollarý,
Gövdeme dolanan.
Yak!
Yak benim adýmý.
Adýmda açan,
Gizil,
Efsunlu karýþýmý.
Bir büyücü...
Berrak...
Alýngan...
Yumuþak bakýþlý...
Dans ediyor boynunda.
Geceye doðruluyor.
Dudaðýn,
Toz...
Kaderinin tozu...
Yeþil baþlý bir kasede ,
Eriyor.
At içimdeki yalnýzlýðý!
Dök!
Dök rüyalarýmý!
Önümdeki sisli geceye.
Bir aðaç yeþeriyor.
Belindeki kýrmýzý,
Parýltýlý kemerde.
Teninin beyazýnda,
Bir yaðmur görüyorum.
Ve ben eðilip,
Kelimelerinden öpüyorum.
Usulca...

Sosyal Medyada Paylaşın: