Öyle işte...

Þiir yazmak geliyor içimden
Kalemi gücendirmeseydim keþke
Yazýlacak o kadar çok þey birikti ki içerimde



Bir yaný mescid
Bir y@ný harap
Parçasýndan tutundu çekiyor turap

Ah serap!
Hülyalý hülyalý bakma yüzüme
Kocadýn gayrý kocadýk
Örgülerin dökülüyor avuçlarýma...

Bir ezan miktarý zaman
Bir sela vakti göçüp gidiyor
Ya tutunur ipine vefanýn
Ya býraktýðý anda yuvarlanýr gider umut

Bulutlar toplanýyor b@k
Yaðmur ha yaðdý ha yaðacak

Kalem kýrýk
Gönül kýrýk
Hal kýrýk...
Ya yazmalý destan gibi
Ya dar aðacýna asmalý
Yahut cilt cilt gönül defterine kazýnmalý þiirler...




Sosyal Medyada Paylaşın: