Cemrenin topraða, düþüþü var ya
Koktu mu ilkbahar, kokardý Asu
Kaþlarý Marmara, gözleri derya
Baktý mý Ýstanbul, bakardý Asu
Seyrine duranýn, içi geçerdi
Buradan taþýnýr, öte göçerdi
Gülünce yüzünde, güller açardý
Yaktý mý ciðeri, yakardý Asu
Uyku unutturur, surat astýrýr
Öðünü saptýrýr, aþ’ý kestirir
Edep zirvesinde, rüzgar estirir
Çaktý mý þimþekler, çakardý Asu
Rehberi Kuran’dýr, öðüt tanýmaz
Bilecik’i bilmez, söðüt tanýmaz
Delikanlý demez, yiðit tanýmaz
Yýktý mý devirir, yýkardý Asu
Ecnebi düþlerde kaybolup yitmez
Nasýl asaletse tükenmez bitmez
Anasýndan evvel ahýra gitmez
Çýktý mý Hira’ya çýkardý Asu
Ne ümit verirdi, ne bal sunardý
Telli terbiyeli, bir hal sunardý
Helal bildiðine, helal sunardý
Aktý mý zarafet, akardý Asu
Dünyaya bedeldir, bozkýrý diye
Yozgat’a gitmezdi, Çankýrý diye
Türk’ün töresine, aykýrý diye
Taktý mý felaket, takardý Asu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.