ÖLÜM

Aþk ile yoðrulmuþum,
Malý mülkü neyleyim.
Küçüldün dünya bende,
Seni bir hiç eylerim.

Doðan ölür, gelen gider,
Geride hep, hüzün hasret.
Canlar yoðrulur durur,
Alýr gönlü kasvet.

Bir yolcuyuz kervanda,
Ölenin ardýnda diller lal.
Döküldü yapraklar bir bir,
Çýnar devrildi bak hazal.

Neylersin ki dünyayý,
"Ýki kapýlý bir han,"
Hayat doluydu þu mevta,
Aha, þurada yatan.

Hani der ya alim,
Allah de yürekten,
Gerisi boþ, fani,
Kaçamazsýn felekten.

Baþým önde eðik,
Okunurken selalar,
Derdin O olsun gardaþ!
Gelmeden belalar.

Ölenin ardýndan el açýp,
Fatiha zamaný,
Gelir elbet, gelir ölüm,
Verirler selaný.

Ýrfan Yýldýrým Çevik
Sosyal Medyada Paylaşın: