zemheri göðsümde yatýp üþüme
soðuk iklimlere beni koyup git
her gece gizlice girdin düþüme
acýkýrsan düþlerimden doyup git
yalancý aþk ile bozulur büyüm
farzet ki kanatsýz turna da tüyüm
üflersen sönecek kibrit çöpüyüm
kavýmý tenimden zevkle soyup git
ne pusula býrak, ne sevdadan iz
aldýrma, deseler ne yaptýnýz siz
aklýný kullanýp, git çeliþkisiz
düþünme bana hiç olmaz ayýp, git
içimde depremden olan fay’a küs
saçýmda ki ak’ý saya saya küs
hüznümü ýþýtan ruhsuz ay’a küs
yýldýz ol, puslu bir gece kayýp git
kim diye söz ile yoran olursa
gözlerim de kar ve boran olursa
bahane üretme soran olursa
yaþamadým farzet, yoktu sayýp git
gitmelisin bence unutup birden
arýnmalý ruhun günahtan, kirden
baþka bir aþk baþlat, bittiði yerden
ettiðin yeminden, sözden cayýp git
uytun .........