DUDAKLARIM KURUDU

Yandý yüreðim ah, çekerek geçti günler.
Konuþmaz bu dilim, dudaklarým kurudu.
Pranga vurdular, gözlerim de kapalý.
Kor güneþ altýnda, dudaklarým kurudu.

Bir sevdaya düþtüm, buna çare bulunmaz.
Sevgiye susayan yorulsa da usanmaz.
Yar bana gelmese bu kalp asla dolmaz.
Yaz güneþi yedim dudaklarým kurudu.

Sensiz bu yollarda yürüyemem bilesin.
Sen olmadan koþup soluyamam göresin.
Bir su gibi akan günlerde büyüyemem.
Güz güneþi yedim dudaklarým kurudu.

Kelebek misali daldan dala atladým.
Ömrüm geldi geçti bense hayal topladým.
Bu kaçýncý mektup yazýp yâre yolladým.
Yar güneþi yedim dudaklarým kurudu.

Benim yufka gönlüm sevince deli sever.
Sulanmayan çiçek sevsen de bir gün ölür.
Yaþlandýn, yoruldun durul ey gönül durul.
Kar güneþi yedim dudaklarým kurudu.

Kahraman zamanla hep yarýþtýn, çok koþtun.
Yaþýn ilerledi sen yorgun yere düþtün.
Ne engeller gördün,ne engellerden geçtin.
Zor güneþi yedim dudaklarým kurudu.

Kahraman VARDI


Sosyal Medyada Paylaşın: