GÖNLÜMLE SOHBET

//Dünyevîne girmeden, aþktan emin olmalý,
Yârde, eðreti deðil; mahþere dek kalmalý…//



Bil ki ben seni bildim, yak sevdâ potasýný
Deme sakýn; “meylimi, biçmesem mi günâha!”
Sýrf bu cihetle harca, al ömrün rotasýný
Deme sakýn; “uzaða, uçmasam mý acaba!”

Çýtlatmazsan bilemem, nihaî aþk düþünü;
Sonra piþman olmak var, sen seç kendi eþini
Ömrüm vâkî oldukça, kovalarým peþini
Deme sakýn; “zorunu, seçmesem mi acaba!”

Can arzuna âmâde; al, dileðince çal çýrp
Gýk derse bu bahiste; taþlardan taþlara çarp
Deðil mi ki topraktan, öksüz diyârlara serp
Deme sakýn; “üstünden, geçmesem mi acaba!”

Yol olurum cinnetine, aklýmý kayba satýp!
“Sýrra dal” de, dalarým, mantýðý borca takýp!
Her hasmýný boðarým, çepeçevre kuþatýp!
Deme sakýn; “suyundan, içmesem mi acaba!”

Meyline boyun eðdim ki; meramým apaçýk,
Duyguna güvencim tam, varsay ayarý kaçýk
Aþkta kalbî deðilsen toparlarým az buçuk
Deme sakýn; “içimi, açmasam mý acaba!”

Söyle gönül, ne dersin, boþuna mý bu çaba!
Hayâlîne mum oldum, üstüne de dert caba
Etraflýca düþünüp, kendini çek hesaba!
Deme sakýn; “gerçeði, saçmasam mý acaba!”

22.02.2008 17:08
28.04.2008 21:16

Salih ERDEM / AYDIN


Sosyal Medyada Paylaşın: