Her süveyda sustukça benliðime düþer kan Adamlýðým utanýr bir görüþ kabininde Kýzýlcýk avuntudur bodrum katýna sarkan Öyle hummalar var ki devasý yok kininde Bilmem farkýnda mýsýn sýðýnaðýndýr bulut Muttasýl damlalarla yaðýyorsun ki bârân Sevdayý taþýdýkça yoldaþýn olsun umut Mestur bir ayça gibi þemsten ýþýk aparan
Farzýmuhal þiirler kucaklarken gövdeni Gül kokulu kaseden iç sen vuslat badeni
Tek atýmlýk kurþundur sana yaktýðým aðýt Kulak zarým delinir senin her avazýnda Hürriyetsiz kaleme,döþünü sermez kaðýt Senin için üþürüm vaktin son ayazýnda Beynine hücum eden fikirler sakýncalý Bir devrim düþlüyorsun gökkuþaðýndan revnak Umut aðrýsýdýr bu ,dikenlerden kancalý Yarýna koþuyorsun göklere tutunarak
Sorulmalýdýr senin hasretin þafaklara Kar olup yaðmýþþýn bak bu yorgun þakaklara
Farzýmuhal
Sosyal Medyada Paylaşın:
farzımuhal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.