SEN,BEN,BU GECE VE BU ŞEHİR

birimiz hafif kalýrýz,bu þehir’e
ikimiz aðýr
gece karanlýk,çýðlýklar sessiz ama kulaklar saðýr
birimiz kalýr,diðerimiz giderken aðýr aðýr

rüzgarlar eserken,karanlýk gecenin üstüne
þiirler yazarým ben
ayný yaðmurda ýslanýrýz bilmeden
sevgimiz yürekte saklý kalýr.

ay ýþýðýnda gitmek romantik olsada
aðýr gelir ayný sabaha çýkmak
ne kadar çok isterdim bilir misin
ayrýlýklarý temellerinden yýkmak.

bu gece bu þehirde, sokaklar karanlýk
gök yüzü bulutlu,bulutlar geceden’de karanlýk
ufacýk umut var içimde,birde tatlý tebessüm yüzümde
nerden bilirim,belki birde sen varsýn bu gece bu þehirde.

hangi gece þiir yazsam
ya sen varsýn, ya hayalin var içinde
vuslatý hiç yazamadým nedendir bilmem
olmasada kavuþmak, çýkaramam seni þiirlerimden.

bu gece bu þehirde ben ve þiirlerim
biri sevgi, biri aþk’ýn, biride sen dizelerimin
sen derin uykularda,ben garib hülyalarda
birimiz giderken, diðeri kalýr aðýr yaralý.

ay ýþýðýnda gördüm seni bulutlar gidince
aydan aydýndý yüzün, yüzüme gülünce
ben gitmeye hazýrým,birimiz fazlaysa bu þehre
sen kal,ama sakýn üzülme.

giden yol alýr hakikat bu
kime güler geceler,kimi üzer bilemem
ne sen fazlasýn,ne de ben sevgilim
bir fazla varsa,o da bu þehir ve bu gece.

feda etmeyelim aþkýmýzý
bu þehrin kalabalýðýna
ve bu gecenin þerrine
gel beraber içlem aþk’ýn en güzeli ve dertlerin cümlesine.

04,08,2017
Mehmet DERE
SÝLÝFKE
Sosyal Medyada Paylaşın: