Ey kendine biçare bana çare sevgili Yokluk cehenneminde hasretten yanýyorum Þairlik sofrasýnda rastladýðým bilgili Þimdi tuzsuz aþýmda hep seni anýyorum
Diyorum ki olsaydýn,kollarýmda olurdun Yollar ela gözleri sükut gönlümü yorar Biliyorum istesen bir yolunu bulurdun Yare varmak isteyen þiirden köprü kurar
Az ama öz konuþur bazen hisse sunarsýn Kulaðýmdan pas siler o beyhude sohbetin Sanki yanan içimi serin suyla yunarsýn Ne sorarsam anlatýp hiçe saydýn zahmetin
Bir gün sordum usulca aþkýn sýrrý kimdedir Züleyha’ya sor dedin Yusuf’unu anlatsýn Dedim Züleyha da kim sýr belki Hakim’dedir Dedin O’ysa sorduðun kalbin O’nunla atsýn
Ben o sýrrý aradým bir türlü eremedim Sol yanýma gelince seni koyan da Allah Bahçende dolaþtýrdýn tek bir gül deremedim Dualarým Yusuf der bunu duyan da Allah beyazmelek 04/08/2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
beyazmelek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.