pencereleriyle beni içine alan uyku yalan bir yerin sessizliði ile baþ baþa býraktý artýk gözlerimden ayrýlýp kýzýl çiçeðe su veren koca bir yalnýzlýðý boynuma asýyorum
gitgide daha da küçülüyor ve büyüyor içime sokulan yara hayalimin kapýlarýný aralýyorum bir bir zerresine binlerce yýl sýðan düþ yorgun düþüyor yaþamaktan
parmaklarýma deðen rüzgarýn uyandýrdýðý uçarý beyaz bulut gürültüsü dalgýnlýðýma sorup sorup duruyorum olur ya düþersem boþluðun içine ellerimden tutan olur mu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.