Eksildim
seni severek eksildim
nasýl bir insan bir insaný severek eksilir deme bana
ben seni severek eksildim
dilimde sen vardýn
cümle cümle yüreðime sen doluyordun
sonra yüreðime ateþ olup yakýyordun
bense göz yaþlarýmla söndürmeye çalýþýyordum
içimdeki yanardaðý
hani gökyüzü maviydi
hani deniz güzel
martý denize aþýktý
biz hep bir palyaçoyu oynamýþýz
acýlar bizi perde arkasýndan seyretmiþ
biz hiç mutluluk yaþamamýþýz
hep umut etmiþiz mutluluðu
sonra seni yüreðimle sevdiðimi düþününce
senin gitmelerin umurumda olmuyor
senin yalandan sevmelerin
senin yalandan sarýlmalarýn
senin yalandan bakýþlarýn
yalandan gülümsemelerin
yalandan dokunuþlarýn
hiç umurumda olmuyor bu aralar
biz sevmek için doðduk biliyorum
ama biz hiç sevilmedik
sevmek bize hep uzak kaldý
yada biz sevmek nedir bilmedik
seni severek eksildim
nasýl bir insan bir insaný severek eksilir deme bana
ben seni severek eksildim
kýrýldým, daðýldým
karanlýkta kaldým
kör oldum
özledim
sustum
öldüm
ben burada
sen orada
seni severek eksildim
ibrahim dalkýlýç
03/08/2017
22:10 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.