Gönül bu. Derviþ gibi, tutamaz hiçbir þiar. Üstüme savururlar, baharlarý be üstad. Resmiyle çerçeveyi, paramparça kýrdýlar, Sesimi soldurdular, yüreðimde be üstad.
Ezelden gelmiyor ki, ebedi sorgularlar, Lalezar kýþlarýmý, kuruttular be üstad. Cemalinde ruhumu, gölgede kuruttular, Ecrine muþtak tutup, yok ettiler be üstad.
Nereye sürdülerse, ruhsuz kalmýþ bedeni, Gönülden çýkarmaya, çalýþýrlar be üstad. Ýçimde taþýdýðým, safiyane güveni, Zühresinde atmaya, uðraþýrlar be üstad.
Hicranýmda atýfet, lutfuyla muavenet, Bir mavinin ucunda, yakýyorlar be üstad. Nar çiçeði renginde, kezzabýndaki minnet, Demirci örsü gibi, eziyorlar be üstad.
Þahin Hanelçi 04.05.2008 ELAZIÐ
Fotoðraf, Cemile Haþimoðlu’na Aittir. Sosyal Medyada Paylaşın:
Şahin Hanelçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.