YAZIKLAR OLSUN
Bana taþ atýyor kendini bilmez!
Bilmediði gibi dediðin duymaz!
Baþý gökte diye sanýr kendini!
Oysa çöplüktedir kendini görmez!
Ýhsaný eyledik sandý ki Caba.
Ýnsanlýk görmeye eylemez çaba.
Ýnletir sanýyor kendin çevreyi!
Oysa Cinsten saygý! Görür bir defa!
Ahlak nedir sorsan? Ahmaklýk bilir.
Oysa ki Dinden önce! Hep Edep gelir.
Kendin kendine köy kasaba edinir.
Oysa bir kümesten baþka deðildir!
Kümes de baþkadýr tavuklar yaþar.
O tavuk dediðin Kuluçka yatar.
Yatmadýðý zaman gene Yumurtlar.
Oysa o dediðim Tavuk olamaz.
Kýlar Namazýný Kýbleyi bilmez!
Yol öðretmeye kalksan durup dinlemez.
Övünür kendine baþkasýn görmez!
Sorsan Kendin bilen biri deðildir.
El elden üstündür demez öðrensem.
Neme benim der de derdi dinlesem.
Ben karýþmaz idim! Ýnsan sevmesem.
Sorsan insan gibi ÝNSANLARI SEVMEZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.