Son defa....

Son defa takýlý kaldý
Gözlerim gözlerindeki boþluða
Bana düþlerini býrakma dedim
Düþler korkutur beni
Çünkü baþkalarýnýn düþlerine dalmak
Kendi benliðimden çýkmam demek
Oysa ben kendi duvarlarýmýn dýþýnda
Nefes alamam, yaþayamam



Sana güvenim
Yanlýzlýða güvenim kadar
Eðer gün gelirde
Çizebilirsem acýnýn resmini
O yaðmur altýnda ýslak elleriyle elimi sýkan
Avuçlarýný yüreðimde býrakan
Sen olursun
Mutluluðun resmide sana sýkýca sarýlmam



Henüz öðrenemedim
Duygularýn çizimlerle yorumlanmasýný
Acýyý yüzünde bile görüntüleyemedim
Hiç çekemedim o delice oklar taþýyan
Bakýþlarýnýn fotoðrafýný
Yüreðini ise hiç bilmiyorum
Ýçindeki sýrlarý hiç söylemedin bana
Bende hiç sormadým zaten



Eðer bir kere 
Yýksaydýn kendi duvarlarýný
Ýnatçýlýðýn inatçýlýðýmý yenseydi
Ne engel olabilirdi ki bu mutluluða
Gurur yüzünden
Sevginden vazgeçmeseydin



Bunca zaman diliminde
Hiçbir þeyini paylaþmadýðýn için benimle
Bende senden gizleyeceðim sevgimi
Bu aþk ta yüreðimde sakladýðým
Bir sevda yeli olacak
Bir sýr,bir býçak keskinliðinde




sevay


Sosyal Medyada Paylaşın: