Bir þey vardý, Adýna güven dediðim. Ne yazýk kimse kalmadý, Ardýmda güvendiðim... Yalanmýþ... Dünya dediðin, Uzun bir rüyaymýþ. Þimdi öldüm de uyandým. Meðer bu zamana kadar, Ben ne çok aldandým.. Yazýk ki, Bunun farkýna ancak vardým. Sormayýn þimdi nerdeyim. Göz gözü görmüyor, Karanlýk bir yerdeyim. Dört duvar arasý desem, Her yaným kara toprak. Yeþile hasret buralar, Dallarda bile kurumuþ yaprak. Ey gönül beni ne hale koydun. Aþk senin neyine, Tuttun hiç yoktan aþýk oldun. Þimdi sorma bana, Nasýl etsek ne yapsak. Bence en güzeli, Verip son nefesi, Sonsuz bir uykuya yatsak. Düþünsene bir zamanlar, Ne de çok güvenirdin kendine. Dað gibiydin dað, Suyunu çýkarýrdýn taþý alsan eline. Bir de þimdi bak þu garip haline. On yýl bile dayanamadýn, Düþtüðün aþkýn alevine. Sus gönlüm sus... Senin kadar ben de bilirim, Vaktiyle bir sevgilin vardý, Sýrtýný yasladýðýn. Bir aþkýn vardý, Her cefaya katlandýðýn, Acýlara sabýrla dayandýðýn. Ama gör bak iþte yalanmýþ, Ondan geriye kalan, Sadece bir kuru tenmiþ. Yokluðunda sana kalan, Bir korkak yürek, Bir de titreyen ellerinmiþ. Ne diyeyim, Keþke onu böyle sevmeseydin. Keþke neyin var neyin yoksa, Hepsini ona vermeseydin. Aldýðýn nefesi bile, Ondan bilmeseydin. Belki o zaman bu hale düþmezdin. Seni seven bunca insaný, Bir yar uðruna üzmezdin. Olmayacak duaya, Yýllar boyu amin demezdin...
Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
celal bahar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.