YOKLUĞUNU SARDIM YÜREĞİMİN TABAKASINA
Yokluðunu sardým yüreðimin tabakasýna
Duman oldum, kanadým
Sigaranýn küllerinde savruldum
Býrakýp gitmelerin
Ardýna hiç bakmadan…
Yýldýz kümeleriydin kayýp giden
Suskunluklarýmdý buluþan isyanla
Günlerce aðlamalar birikti
Bir bilsen kaç geceler sensiz
Ve yýldýzlar ektim ruhumda ki yaþanmamýþ baharlara…
Konuþtum ayla, yýldýzla
Milyonlarca kere seslendim
Çýðlýklarým sustu yaðan yaðmurlarla
Koptu sevda sazýmýn telleri
Daðýldým hazan da
Yýllarca avutulmuþluðun izinde
Sensizlikte sensizliði öðreneceðim…
Masmavi bir gökyüzü serecektim
Ruhunun derinliklerine
Yüreðim kadar büyük saadetler sunacaktým hayatýna
Sular beni çekince derinliklerine
Kuyularýn içinden duyulmayacaktý sesim
Avuçlarýmda saklýydý kalbin
Yaban gülüþlerden kurtararak senli bir hayatý yaþayacaktým
Sürgit düþlerimde…
Yoksun artýk, masallarda ki aþklar gibi
Mecnun gibi, Kerem gibi, Ferhat gibi
Bir bilsen ne denli özlediðimi
Aþkým küllenir
Kabuk baðlayan yaralarda…
Yine sabahlar gülümseyecek
Seni hatýrlatacak inadýna
Odamýn duvarlarýnda sen kokacaksýn
Senli günlerde deneyecektim mutluluðu
Anýlarý yaþatacaktým
Huzur koylarýna her þafakta kürek çekerek…
Ýçimin ýþýltýlarýyla yaðmurlar dileyecektim
Kirlenmiþ duygularý yýkamak için berrak sularda
Beyaz sayfalara seni, rüzgarýn hüznünü yazacaktým
Çýrpýndýkça seni hatýrlatacak bana…
Utangaç gecelere hüzünlü gözyaþlarýmý sildim
Aðlardý gönül kapýlarým ýzdýraptan
Sakladým öfkelerimi denizin derinliklerine
Çekerken ýþýldadý gözler
Sevda aðlarýný…
Yorgun yaþamaktý hayatýn kýyýlarýnda
Sen uzak bir yalnýzlýk ateþinin etrafýnda dans ederken
Avuçlarýnda ki alevleri
Yüreðimde ki acýlarý
Asi dalgalarýn kollarýna býrakarak
Tüketilmiþ düþlerde bir tek senin için
Kanardý kalbim...
Dudaðýmda ki sýzý inerdi yüreðime
Ýmkansýzlýðýn sessiz iniltisiyle…
Ve gönlüme hapseder zincirlerdim
Sarardým tabakaya yokluðunu
Son sigaramý sen-sen diye…
HALÝSE TEKBAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.