tren raylarýný gýcýrtýsýna içim burkuluyor biraz sonra , iki vücut tek karede parçalara ayrýlacak ve her bir parçada ben kaybolacaðým sonsuza yolculuk var gözlerinden düþen bu ayrýlýk bir kuþun kanatlarýna yükselecek mavide belki bir gün buluþacaðýz trenin buruk sesinde pencere kenarýnda sen ýslak bir peronda ben , kollarým kalkmýyor son veda derken , aðýrlaþan tek vücut dökülen her göz yaþýnda giden senelerin ardýnda uzun bir ömür elveda ,göçük düþlerin yolcusuna al beni de götür , gideceðin yerde ruhum ruhuna gömülür trenin gürültüsünde,umudum kýrýk korkuyorum ,içim ürperiyor bu zamansýz ayrýlýk...................alibaba.......01.08.2017 /güre
Sosyal Medyada Paylaşın:
alainergit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.