FARKIN OLMALI
Hazan yapraðý gibi,
Düþeceksem ayaklarýnýn altýna,
Çiðneyip geçeceksen beni,
Dönüp bakmayacaksan bana,
Farkýn kalýr mý sevdiðim,
Eli kanlý bir cellâttan senin?
Karakýþa düþtüyse umut,
Gözlerimde çaðlýyorsa bulut,
Bakýp da basacaksan kahkahayý,
Ben cellât demesem de sana,
Ne farkýn kalýr ki sevdiðim,
Eli kanlý bir cellâttan senin…
Mecnun Leyla’sý için düþtüyse çöllere,
Ferhat Þirin için deldiyse daðlarý,
Kül olduysa Kerem Aslý için,
Kutsallýðýna inandýklarý içindi aþkýn…
Sevdi onlar birbirini gönülden,
Aþk kutsallaþtý onlar abideleþtiler…
Beton yýðýnýna dönen bu kentte,
Dert taþýyorsa bentte,
Bunlarý anlatmam boþuna…
Ýnsan insanlýðýný yitirmeseydi eðer,
Aþka verilseydi deðer,
Oturmazdým bu masanýn baþýna…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.