Yani demem þu ki, ne balýkçýlar gider, ne iskelemiz boþ kalýr kýyýda ne de arka bahçemiz de oyun oynayan çocuklar gülmeyi unutur… Ne denizin mavisi kaybolur, ne ormaný yeþilimizi feda eder…. Yeter ki yeni bir güneþ doðsun üstümüze ve biz umudu tüketmeyelim…. Ne geçmiþ fýrtýnalar kalýr yaþamýmýzda, ne de yaþanmýþ o karanlýklar… Günaydýn... Gündüz Yavuz..
Sosyal Medyada Paylaşın:
pomborya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.