Kaç takvim yapraðý eskittim
Hüzün diye kopardýðým, her bir günün ardýndan
Yarýna umut baðlayarak
Her doðan güne sýðýnýp
Yaþama sevincimi yitirmeden
Ýnatla ama gecelerinde,
Ümidi çöpe atarak...
Bir duble raký, biraz meze
Dizelerimde gevezelik yaparak
Aldým hayali birilerini karþýma
Onlara anlattým... tek tek, hece hece
Onlara döktüm hüzün gözyaþlarýmý
Yalnýzlýktan korkmadan
Yalnýzlýðýma sýðdýrdýðým, kurallarýmca
Yalnýzlýðýma sarýlýp, yetebildiðimce sevdim...
Tek korkum da oydu ya
Kendime kendimi sýðdýrmak,
Düðümler atmak
Haykýrýþlarýmý örselemek
Kaybediþlerin, gidenlerin,
Arkasýndan hayretlerimi törpülemek
Ne kazanmýþlardý?..Ne kaybetmiþtim?..
Alt tarafý bir kaç duble raký fazla içtim...
Sonra selÂmlar gönderdim
Dostlara, aþklara, babama
Yarattýðým hayallere
Yaratmayý beceremediðim herþeye
Vedalar, selÂmlar, yeni merhabalarla
Saygýlar olsun benden sizlere...
ayþe yayman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.