BENİM CENNETİM
Cennet dedikleri ne ki...
Altýndan ýrmaklar akan cenneti istemem asla!
O cennet ki erkekler için zevceler,
Kadýnlar için zevcler uzak olsun benden,
Aman sakýn ha!
Zemzem kuyusundan içmek de istemem.
Tuba aðacýnýn gölgesi olmasa da olur.
Altýnda din bezirganlarý oturduktan sonra.
Hiç inanmadým ben zaten bu cennet
Masalýna!
Yaþým ister on sekiz ister öldüðüm yaþta olsun,
Zerrece kompleks yapmam bunu ben orada!
Yeter ki benim düþlediðim cennette;
Ölümlü dünyada en sevdiðim güzel insanlarla
Olayým bir arada.
Ýnanýyorum ki cennet;
Yaradan’ýn yansýmasýný gördüðüm doðada,
Denizlerin dibinde,
Topraðýn altýnda,
Gök yüzünün maviliklerinde,
Ve;
Yeryüzüne yayýlmýþ,
Belki de nesli çoktan tükenmiþ,
Ne kadar canlý türü varsa,
Hepsi benim cennetimde olsun!
Ýþte bunlar yeter bana.
Sosyal Medyada Paylaşın:
DEVRİM DENİZERİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.