TEVELLÜT

Tevellüt yetmiþ yedi,þafak vakti doðmuþum.
Ezan ile yoðrulmuþ,Bismillah sözüm benim.
Vatanýma baðlandým,baðrýmdaki aþk ile,
Hilâline vuruldum,Bayraðým özüm benim.

Aslým Türkmen,Türk benim!Bilin Oðuzun boyu.
Kula kulluk etmedi, yiðit Avþar’ýn soyu.
Kýrþehir de obasý, Kýzýlca köyde toyu.
Özbaðý’na har düþtü ,yanýyor közüm benim.

Allah’tan baþkasýna ,hiç boynumu eðmedim.
Helâl düþtü canýma, harama el deðmedim.
Sarýldým kitabýma, inkâr için doðmadým.
Cemâlini ararým,Kýblede gözüm benim.

Gam,kasavet,belalar,gelip beni bulsa da.
Vatan için ölürüm, canýma mâl olsa da.
Þehit olsam uðruna,gonca gülüm solsa da.
Þükür Allah’ým sana,aktýr ak yüzüm benim.

Canýmý can eyledim,yiðit ile mert ile.
Kabir azap olsa da,uðraþýrým dert ile.
Ýyi dosta gardaþým,hesabým namert ile.
Bakýlýrsa görülür,bellidir izim benim.

Nefsime gem vurarak,gönüllere bakarým.
Kapýlmýþým deryana,sularýnda akarým.
Ýçimdeki ateþle,þeytaný da yakarým.
Abdestimi alýnca,kýrýlýr dizim benim.

Okyanusu kucaklar,dertlerle barýþýrým.
Yýldýzlara tutunur,göklere karýþýrým.
Serdar’ým gözüm kara,güneþle yarýþýrým.
Yoluma set konsa da,kesilmez hýzým benim .

Sosyal Medyada Paylaşın: