Aðabey yanandayým, demiþtin ya gardaþým
Bu sözü düþündükçe gözümden akar yaþým
Ýnan varsýn olmasýn malým, ekmeðim, aþým
Yusuf’un Bünyam’ini, benim de Caner’im var
Gezdim gurbet elleri, vefa yokmuþ, yanýldým
Yâr oldum kurda kuþa yine düþman sanýldým
Güzel yâd ettim; fakat hep ben, kötü anýldým
Söyle gardaþým neden tuhaf bir kaderim var?
Kan kaný, can da caný çeker gardaþým Caner
Dünya yalanmýþ çok geç anladý aðbin Soner
Kaçan hayal kuþlarým bir gün yuvaya döner
Caner isminde bundan böyle bir ciðerim var
Gurbet gurbet gezmekten inan ki çok bitâbým
Mertliðimden dolayý yoktur dostum, ahbâbým
Adam satmaz gardaþ, ne vicdaným ne âdâbým
Yine de namussuzdan, daha az deðerim var!
Hayat ne sana güldü ne de bana, hiç gülemedik
Þu dünyada biz kim dost, kim düþman bilemedik
Dosta »hayýrdan« baþka, bir þey de dilemedik
Ah! Her zaman kaybetmek gibi bir hünerim var
Binlerce defa geçtim ben ateþ çemberinden
Fakat hiç uslanmadým, ders al biraderinden!
Sevme hiç kimseyi de benim gibi derinden!
Bu yüzden boþa giden, nice alýn terim var.
Ne güzeldi deðil mi çocukluk yýllarýmýz
Henüz ayrýlmamýþtý, kaderde yollarýmýz
Bayram diye ahýrda kalacak mallarýmýz
Hadi gel paylaþalým beþ tane þekerim var
Daima arkandayým, seni dünya ezemez
Kardeþlik baðýmýzý eller, diller çözemez
Bir saniye üzülsen aðbin mutlu gezemez
Uzakta olsam da her halinden haberim var
Dokuz taþta yenerdin, ben de sana kýzardým
Sonunda dayanamaz, her oyunu bozardým
Þimdi asker olsaydýn sana destan yazardým
Görüyorum, yine de karizma askerim var
Kadir kýymet bilene, selam verip selam al
Unutma! Anamýzdan emdiðimiz süt, helal
En sevdiðim Allah’a emanet ol, hoþça kal
Sýrtým hiç yere gelmez sadýk biraderim var