Yine akþam düþtü soframýza;
her bitiþ bir baþlangýçtan ibaret aslýnda
gün sarardý, çiçekler soldu
hüzünlü bütün bekleyiþler
gittiðinde gömülür karanlýða
sarýya çalan hasretler depreþir
kentin sarý ýþýklarý, let aydýnlatma avemeler sýzýntý
sýrýtýr içinde yol boyu araba farlarý uzunlu kýsalý
iþte bir cumartesi sonu sedromu
saksýlarda çiçekler topraðý kurumuþ balkonda
sarý sýcak güneþi kucaklayan daðlar
havuzlarda havuz proplemli fýskýyeler
çiçekleri çoktan döken ýhlamur aðacý nasýlda hüzünlü etrafýnda
iniþli çýkýþlý gün doðmalarý alýr baþýný gider
ve öyle bir gider zaman
býrakýr ardýnda kaygýlarý ve yenilerine gebe kalýr.
akþam bir çökmeye görsün
dört baþý mamur hüzünler çöker etrafa
ister yaz olsun ister kýþ ister ilkbahar
her yeri kaplar o hazin sonbahar
nereye baksan sindirilmemiþ acý
neye baksan her þey yabancý
uykusu kaçan ay ve akþam sefasý
alýr baþýný gider gözlerinin derinliklerine kör pencereler
nereden bilsin güneþini yitiren gökyüzünü
aydýnlatmasý bir yorgun yýldýzý.
öyle geçer ki zaman
unutur her akþam üstleri unutur þafaðý an
ve baþlar hüzün zamaný..
ve baþlar ruhunda hüzünlü yaðmurlar...
Nurten Ak Aygen
29/07/2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.