Sona Doğru...
Yaþama o masum ilk adýmla baþlandý umuda doðru
Emekleme devresiydi ilk karþýlaþýlan heyecan
Sonra uzandý el biliçsizce karþýsýndaki ele
Çýðlýk/çýðlýða ayaklanýþ müjdelerle dolu
Eðiliþ mini/minnacýk yerdeki karýncaya
Ýþaret kimi gökte süzülerek uçan kuþa
Kimi dalýnda açmýþ bir çiçeðe doðru
Her adým ayrý bir hazdý baþka coþku
Düþe/kalka da olsa yolculuktu bu
Hýzlandý adýmlar uzadý büyüdükçe
Hep ileri ard/arda gidilip coþtu
Koþtu çocuk son sürât bitimine
Fark etmedi kirlendiðini ömrün
Kirlenerek yürümek umurunda mý
Bilmedi ruhun arýnamayacaðýný
Gitmeliydi daima duraksamadan
Amacý hedefe varmaktý nasýlsa
Geçerken uzun yollar boyunca
Hastalandý ve baktý yaþlandý
Yorgundu ruh güç kalmamýþtý
Sonunda mecburen duraksadý
Çöktüðü yerde yýðýlý kaldý
Aþtýðý yola dönüp te baktý
Gönlü hüsranlar içindeydi
Üstü/baþý ise kir/pasak
Biten yol deðil yaþamdý
Böyle nasýl tükenirdi
Sorudu içi burularak
Baþý üstüne bakarak
Tabelada yazýyordu
Yazgýsýný okudu
Yoktu hiç kaçýþ
Baþka da çýkýþ
Geldiði o yer
Son Duraktý
Ve varýþ...
-----------------------< Herkes anlayabildiði kadar yaþar ve anlayamadýðý þeyleri umursamadan ölüp gider > Alan POE----------------------------------------------------
Gönül Ersin
*kirazçiçeði*
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.