DÜNYA
Kara kýþ gece buza gebe,
Doðmuþum batýrmýþ tuza ebe,
Çýðlýk atmýþým toprak zeminde,
Arþta çýðlýðým ömrün son deminde…
Güneþ’ten kopan bakire kýzdýn,
Dünya parýldayan yýldýzdýn,
Soðudukça çoðaldý konuðun,
Üzüm olmadý koruðun…
Ýnsan denen kýlsýz mahlûkat,
Yaptýðýný yýkmakta tam üstat,
Yýllarca inþa edilen Hiroþima Nagazaki?
Bir günde yýkýlmak için yapýlmýþtý sanki…
Koltukla onurlandýrýlýyor onursuzlar,
Namuslu geçiniyor namussuzlar,
Yüzleri kösele dilleri bir karýþ,
Savaþ ganimettir silahsýzlýktýr barýþ…
Dünya senin yüreðin ateþ taþ,
Alýþamýyorum ben þairim arkadaþ,
Kan gölüsün kara vicdanlýlar sultan,
Onurumu paspas edemez oltan…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.