KUM FIRTINASI
On ikiyi gösterirken saatler
Önce gökyüzü kýzýla boyandý
Toprak uyandý, kýyam’a kalktý…
Gözler görmez oldu az ötesini
Kaçtým odama, nefesim kesildi, bunaldým
Dýþarý çýktým boðuldum, koþtum
Sýðýnacak bir yer aradým, arandým durdum
O, an!!!
Bütün rengi deðiþti dünyanýn, kýp kýzýl ve karanlýk
Sanki kýyamet…
Ellerim, ellerim ve benim ellerim
Kum ve toprak..
Gözüm toprak, aðzým toprak, kulaklarým toprak
Ýþte ben böyle bir günün tam ortasýnda delirdim
Ýþte o, an ellerime baktým, delirdim
Benim iki elim, benim ellerim, tutuldu dilim
Benim iki elim, birden deli
Benim iki elim, bir delinin elleri…
Ekrem SAYGI
Eylül 2012 Irak- Necef
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.