Ey İnsanlık

Ey Ýnsanlýk;
Ýnsan olduðunu sanan müsveddeler,
Hýrslarýnýzýn bir sonu yok sanýp aldanmayýn,
Bitecek olan bir alemde vakarla dolanmayýn.

Ey Ýnsanlýk;
Ýnsaným diye kalp kýran gereksizler,
Varla yok birdir önceden nasýl olmadýysan,
Senden sonrasý da elbet olacak istersen inan.

Ey Ýnsanlýk;
Ýnsanca yaþamayý zehir eden cahiller,
Putlarý dizdiniz gönüllerinize sevgili ettiniz,
Mal oldu,ten oldu, söz oldu ama siz olamadýnýz.

Ey Ýnsanlýk;
Ýnsan görünümlü ömür törpüleyenler,
Kimden aldýnýz bunca haksýzlýðýn hakkýný,
Rahman Kahhardýr da tecellisi yok eder muradýný.

Ey Ýnsanlýk;
Ýnsaný insana kýrdýrarak kurtulacaðýný sananlar,
Ötelerden habersiz yollara taþlar dökerek avunanlar,
Ayaðýnýza dolanacak onlar, Rabbim ensenizden yakalar.

Ey Ýnsanlýk;
Gelin býrakýn yanlýþ olan her þeyi zaman azalmakta,
Ha bu gün ha yarýn, ecel alýp götürecek o yüce huzura,
Elinizde insanlýk, önünüzde Cehennem, Sýrat’ýn iþi zor unutma.

Serkan GEBEL
Sosyal Medyada Paylaşın: