Suçsuz mutluluklar..
Benekli bir güneþ gülümseyiþde
Temmuz’un acý yasýný tutuyor martýlar
ak tüylü diþi bir geyik gibi
dolaþýyor gökte beyaz bulutlar ki
daðlarýn ucunda eriyor son karlar
köpüksü aynasýný çözülüp giden günlerin
sen ýþýyan kahkasýnda
belki bir gün
yorgun kýr eylencesinden dönerken yýldýzlar
belki bende yasýný tutacaðým
ötelenmiþ bir geleceðin
zeytin ninesinin gölgesinde
düþ oluyor düþün öcüsü
ak alýnlý bin bir çocuk
ezgilerle yükselen kan denizinin döþünde
mavi göðsünü göstersin akþam yýldýzý
belki yeniden aþk doðar
o yalýn unutuluþta
belki güz yaklaþýyor
kalpsiz düþmanýn
aðzý sýmsýký kapalý
yalýn ayak dolaþýyor
yurdumun sokaklarýnda
ölçüsüz bitkin
yorgun yazdýklarým bir mýsra boyu
kýrlara yaðan yaðmurlar
benim gözyaþlarým
her kývrýmýnda mor daðlarýn
izi var akþam düþünce
güneþin batýþýnýn
içimde kör düðüm kör karanlýk
Hoþçakal! Hoþçakal!
o çok sabýrlý damarlarýndan akan mürekkep
müebbet yeþersin uçsuz bucaksýz bozkýrlar
düþlerde buluþtuðumuz ilk baharlar
gör sabah dualarýmda
suçsuz mutluluklar
kederleri öperken
gözlerimizde mor halkalar
var gücümüzce tutunabileceðimiz
bir zaman aynasýnda umutlar çürüyor
akþamýn örssünde dövülürken gün
yörüngesinde bölünüyor bin bir parçaya
orada bütün ümitsizlikleri bekleyen ölüm..
Nurten Ak Aygen
27.07.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.