Ben nefes nefes düþerdim içine. Sen yaprak gibi düþerdin gözlerimden. Ýstanbul’un yaðmuru alýr götürürdü beni. Sen, orman yangýnlarý gibi yanarken..
Bir bulut deðerdi gökyüzüne. Bir rüzgar ürkütürdü seven yanýmý. Bir akþam gibi sokak lambasýna sýðýnýrdý içim. Sen renk ayrýmlarýný dahi bilmezken..!
Bir bahardý yeþil yeþildi yapraklarý mevsimin. Güneþin doðuþu kadardý bütün ama bütün herþeyin. Sevdasýna zindan vurulurken tüm çiçeklerin. Ben terkederim seni, sensizliði ve içimde ki izlerinden..!
Sosyal Medyada Paylaşın:
onursevik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.