Hece

Hece...
Meftun
eden bilmece
Hali, melali
alýp götüren güvence

Muþtuya gebedir
þemse hasret olan gece
Ýdrake, þuura,
dimaða, kalbe inþirah
zerk eden fecre

Gören göze,
anlayan basirete,
yürek gücü
muhkem olan kalbe

Güçtür, kudrettir,
ümittir, hevestir, hasrettir,
firkattir, özlemdir
vuslata ihlas arayan öte

Neyleyim...
Þikayetten ziyade
Sabrý, teenniyi,
nezaketi severim

Hal
ham ise,
þuurdan nasipsizse
ne beklerim

Ýnsan olma
istidadý ve azmini
gösterenlere imrenirim

Kendi zan
ve baðnazlýðýndan
yasaklar koyan
zaafý yakinen bilirim

O kiþiliðe
sahip olan her kimse
bizzat kendini
geliþtirmek istemezse
taassubiyeti nasýl benimserim

San’ata,
musikiye, resime,
sazende ye, hanendeye,
edebiyat ve þiire, sosyolojiye
karþý ön yargýlý
olana nasýl itibar ederim

Sanal kiþiliði,
riyakar olma özelliði,
takiye yapma densizliðini,

kýlýk
kýyafeti sakal, þalvar,
cübbe, sarýk, cilbap olarak
þartlý bakan zihniyete
söz tesir etmez ne söylerim

Yaþlý...
Adam hasta yataðýnda
Hüzün içinde
mahzun halde bakýyordu
Kapýdan kim
geçerse geçsin yutkunuyordu

Günlerdir beklediði,
sahiplenmek adýna güvendiði
bir türlü gelmiyordu
Geçmiþ olsun diyenlere karþý
boynunu büküyor,
gözlerini üzüntüyle sakýnýyordu

Ýçim titredi,
yüreðim sýzladý, bin bir sualler
zihnimi zorladý,
ya sabýr dedim, þifalar diledim,
aðlayarak bana canla sarýlýyordu

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: